اثرات سیستم کولینرژیک آمیگدال در کنترل میزان اضطراب رتها در تست ماز بعلاوه‌ای شکل مرتفع

زمینه و هدف: اضطراب یک اختلال بسیار شایع می‌باشد که بسیاری از افراد جامعه را مبتلا می‌سازد و با اختلالات فیزیولوژیک و رفتاری همراه است. مطالعات قبلی نشان دهنده نقش نرونها و گیرنده‌های کولینرژیک مغز در واسطه‌گری اضطراب می‌باشد. در تحقیق حاضر اثرات سیستم کولینرژیک آمیگدال بر روی رفتارهای اضطرابی بررسی شده است. روش بررسی: در این پژوهش محل آمیگدال با استفاده از دستگاه استرئوتاکسی بر روی موش‌های مورد بررسی پیدا گردیده و کانول‌های راهنما دقیقاً در همان محل نصب گردید. داروهای مورد نظر با استفاده از کانول تزریقی داخل ناحیه مرکزی آمیگدال تزریق شدند و اثرات گیرنده موسکارینی و نیکوتینی استیل کولین در آمیگدال مرکزی در کنترل اضطراب موشهای صحرایی نر بالغ با استفاده از تست ماز بعلاوه‌ای شکل مرتفع بررسی گردید. یافته‌ها: تزریق دو طرفه فیزوستگمین (دوز 2 میکروگرم) به آمیگدال مرکزی باعث کاهش درصد زمان سپری شده و درصد دفعات ورود به بازوی باز (p<0.05) می‌شود که نشان دهنده افزایش سطح اضطراب می‌باشد. تزریق دو طرفه آنتاگونیست گیرنده موسکارینی، پیلوکارپین (دوزهای 25/0، 5/0 و 1 میکروگرم) اثرات معنی‌داری بر رفتارهای اضطرابی (p>0.05) ندارد. تزریق دو طرفه نیکوتین (دوز های 1 و 2 میکروگرم) به آمیگدال مرکزی باعث کاهش درصد زمان سپری شده و درصد دفعات ورود به بازوی باز(p<0.05) می‌شود که نشان دهنده افزایش سطح اضطراب می‌باشد. تزریق دو طرفه مکامیل آمین (دوزهای 20، 30 و 50 نانو گرم) آنتاگونیست گیرنده نیکوتینی باعث بروز اثرات ضد اضطرابی معنی‌داری(p<0.05) می‌شود. نتیجه‌گیری: نتایج بدست نشان می‌دهد که گیرنده‌های موسکارینی و نیکوتینی آمیگدال در کنترل اضطراب نقش دارند وصول مقاله: 21/8/87 اصلاح نهایی: 24/1/88 پذیرش مقاله: 2/2/88